Αγαπητοί φίλοι,

Η μελέτη, η άντληση εμπειριών και διδαγμάτων από τις εξεγέρσεις και τους αγώνες, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αναντίλεκτα αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί, ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο στο διαχρονικό αγώνα του ανθρώπου για βελτίωση της ζωής του.

Ο δρόμος της αλλαγής προς το καλύτερο, προϋποθέτει την ιδέα και τον οραματισμό, προϋποθέτει τη σύλληψη μιας καινούργιας κατάστασης στη σφαίρα του ονείρου και του ιδεατού, για την πραγμάτωση του οποίου όμως, ασφαλώς, χρειάζεται και η γνώση.

Μέσα από αυτές τις αλληλοεπιδράσεις, προχωρά η κοινωνική μηχανή, συνεχίζεται ο δρόμος της ζωής, πολλές φορές οδυνηρά και με πολλές θυσίες και κόπους, για να ανατραπεί το παλιό και το σάπιο και τη θέση του να διαδεχθεί το καινούργιο, το πιο δίκαιο, το πιο ανθρώπινο.

Μια τέτοια μεγάλη στιγμή οδυνηρής ρήξης των παλιών ιδεών με τις καινούργιες, ήταν αγαπητοί φίλοι, και η ηρωϊκή εξέγερση των Ελλήνων ακτήμονων αγροτών του Θεσσαλικού κάμπου, η οποία πνίγηκε στο αίμα τον Μάρτιο του 1910. Ήταν η εξέγερση τους ενάντια στην εκμετάλλευση των τσιφλικάδων, με βασικά συνθήματα «κάτω η σκλαβιά», «θέλουμε απαλλοτρίωση», «η γη σε αυτούς που τη δουλεύουν».

Ήταν, αγαπητοί φίλοι, το ξεχείλισμα του πικρού αγροτικού ποτηριού, όπου οι αγρότες είχαν σταματήσει να εκλιπαρούν τα αφεντικά τους και οργάνωσαν την πρώτη μεγάλη τους διεκδικητική συγκέντρωση. Δεν κατάφεραν να απαλλαγούν από τους τσιφλικάδες, όμως τίποτα δεν πήγε χαμένο, γιατί ό,τι παραμένει ανεκπλήρωτο, βρίσκει τη συνέχειά του μεταγενέστερα. Όλα στη ζωή αποτελούν μια αλυσίδα, στάδια και περιόδους, βιώματα και εμπειρίες, μέσα από τα οποία ο κάθε λαός σφυρηλατεί την ιστορική του μνήμη και συνείδηση και καθορίζει τη μελλοντική του πορεία.

Και εμείς, αγαπητοί φίλοι, στο δικό μας αγώνα για αποτίναξη της κατοχής, για επανένωση της πατρίδας μας μέσα από την εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του εθνικού μας προβλήματος, έχουμε ανάγκη όλες τις εμπειρίες που έχουν καταθέσει οι λαοί στην πορεία τους, για να αντλήσουμε διδάγματα και κουράγιο στους δικούς μας δύσκολους και άνισους αγώνες. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, και αναγνωρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι αγρότες μας, τους στηρίζουμε ως Κυβέρνηση και συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.

Με αυτές τις σκέψεις και με την παρουσία μου εδώ ως εκπροσώπου της Κυβέρνησης, διερμηνεύω ακριβώς το βαθύ σεβασμό μας προς τους αφανείς αγρότες του Θεσσαλικού κάμπου, που ο θάνατός τους στο Κιλελέρ, έγινε φάρος καθοδήγησης της ελληνικής αγροτιάς, αλλά και όλων όσων άγγιξαν εκείνα τα μηνύματα, από τότε μέχρι και τις μέρες μας, στην Ελλάδα, στην Κύπρο και αλλού.