Ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου, γεννημένος στις 5 Αυγούστου 1923 στο χωριό Στύλλοι της Επαρχίας Αμμοχώστου, γαλουχημένος με το ιδεώδες της αγάπης προς την πατρίδα και άνθρωπος με ανεξάντλητα ψυχικά και πνευματικά χαρίσματα, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της πατρίδας και κατατάγηκε από τους πρώτους στις τάξεις της θρυλικής ΕΟΚΑ. Απαρασάλευτα προσηλωμένος στα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, αλλά και στον προαιώνιο στόχο της Ένωσης με τον εθνικό κορμό, συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία και διεξαγωγή του αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Η τόλμη, ο πατριωτικός του ενθουσιασμός και η αφοσίωσή του στο μεγάλο εθνικό στόχο, σύντομα τον έφεραν στη θέση του υπευθύνου της περιοχής, με πρωταρχικό μέλημα τις επικίνδυνες αποστολές απόκρυψης, μεταφοράς και μετακίνησης καταζητούμενων.

Ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου αποδείχθηκε πολύτιμο και πρωταγωνιστικό στέλεχος της οργάνωσης, με το κρησφύγετό του να αποτελεί μόνιμο καταφύγιο του τομεάρχη και να φιλοξενεί τους περισσότερους καταζητούμενους αγωνιστές της περιοχής. Τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου 1957, αποτέλεσμα προδοσίας, ομάδα Άγγλων στρατιωτών περικύκλωσε το σπίτι του. Ο ήρωας συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά και απάνθρωπα μέχρι θανάτου βασανιστήρια μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Όπως ακριβώς και ο πατέρας του λίγα χρόνια πριν. Ο οποίος επίσης απάνθρωπα βασανίστηκε στη μεγάλη εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931 για να πεθάνει λίγο μετά ως αποτέλεσμα των φρικτών δοκιμασιών τις οποίες υπέστη. Τα χαράματα της επόμενης ημέρας, ο λεβεντονιός του χωριού, ο προστάτης της ορφανεμένης από πατέρα οικογένειάς του, ο ενθουσιώδης και αφοσιωμένος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, σύρθηκε - ήδη νεκρός - λίγα μέτρα έξω από το σπίτι του και πυροβολήθηκε πισώπλατα για να φανεί δήθεν ως προσπάθεια δραπέτευσης η άνανδρη και βίαιη δολοφονία του. Αυτό απέδειξε και η νεκροψία που διενεργήθηκε στη σορό του.

Η πάνδημη κηδεία του, έμοιαζε θαρρείς λαϊκό προσκύνημα. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά ράντιζαν με άνθη το τίμιο και βασανισμένο λείψανό του, εκφράζοντας την αγάπη και την ευγνωμοσύνη τους για τη μεγάλη προς την πατρίδα θυσία του. Ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου, ενάρετος και αγνός πατριώτης, ακούραστος και ανιδιοτελής αγωνιστής, προσέφερε τη ζωή του σπονδή στον αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της πατρίδας και η ιστορία επάξια τον κατέταξε στο Πάνθεον των αθανάτων.

Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,

Σε καιρούς χαλεπούς για την εδώ και 39 χρόνια μοιρασμένη μας πατρίδα, σε καιρούς που η κοινωνία μας έχει ανάγκη από πρότυπα χρέους κι ευθύνης, η θυσία του Θεοδόση Χατζηθεοδοσίου αποτελεί για μας φορέα ανεξάντλητης μνήμης και δύναμης για να συνεχίσουμε τον δικό μας αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση και αποκατάσταση της πατρίδας μας. Βρισκόμενοι σήμερα στον ιερό ετούτο χώρο, με ακλόνητη συνείδηση της ιστορικής ευθύνης, ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να παλεύουμε για την τιμή και την εθνική μας αξιοπρέπεια.

Με συγκίνηση αφουγκραζόμαστε σήμερα τη φωνή της ψυχής του λαού μας, που 58 χρόνια πριν προέταξε το ανάστημά του με μοναδικό του στόχο την απόσειση του αποικιακού ζυγού. Η ελάχιστη οφειλή απέναντι στα παλικάρια μας που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την διεκδίκηση της ελευθερίας, επιτάσσει ακούραστα να συνεχίσουμε τη δύσβατη πορεία για απαλλαγή της πατρίδας μας από την τουρκική κατοχή και για μια βιώσιμη επανένωση του νησιού μας. Έχουμε χρέος τιμής να μη λησμονήσουμε ότι οι θυσίες των παλικαριών μας, που έθεσαν την ελευθερία ως υπέρτατο στόχο και αντιστάθηκαν με κάθε τίμημα ενάντια σε όσους την επιβουλεύθηκαν, παραμένουν ακόμα αδικαίωτες όσο η πατρίδα μας παραμένει ακόμα διαιρεμένη και ημικατεχόμενη. Παρά τις δυσκολίες των καιρών, παρά τις συμπληγάδες και τους Κύκλωπες που απειλητικά παρουσιάζονται στην πορεία μας, οφείλουμε να συνεχίσουμε απερίσπαστοι τον αγώνα μας μέχρι να οδηγηθούμε στη δική μας Ιθάκη.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχοντας πλήρη συναίσθηση της κρισιμότητας των καιρών έχει αποδυθεί σε μια πολυμέτωπη εθνική σταυροφορία. Από τη μια να αποκαταστήσει το κύρος και την αξιοπιστία της Κύπρου διεθνώς που τόσο πολύ δυστυχώς τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα μιας ανερμάτιστης εξωτερικής πολιτικής αλλά και οικονομικών επιλογών που οδήγησαν τον τόπο στα πρόθυρα της οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας. Ο δρόμος είναι δύσκολος και ανηφορικός και το γνωρίζουμε. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να δουλέψουμε σκληρά για να ανορθώσουμε οικονομικά την πατρίδα και να παραδώσουμε μια οικονομία ισχυρή και μια κοινωνία που δε θα πληγώνει τα παιδιά της.

Ταυτόχρονα αξιοποιώντας τις νέες διεθνείς πολιτικές συγκυρίες, παρεμβαίνοντας αποφασιστικά στη σκακιέρα των περιφερειακών εξελίξεων, με μια τολμηρή εξωτερική πολιτική, κτίζουμε νέες ισχυρές συμμαχίες. Και αποφασιστικά δηλώνουμε έτοιμοι για μια έντιμη προσπάθεια στο Κυπριακό. Η προσπάθεια αυτή ωστόσο, όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης, έχει φραγμούς και όρια. Όπως όρια έχει και η αξιοπρέπεια του κάθε Ελληνοκύπριου πατριώτη. Γι αυτό και με έμφαση τονίζουμε διαρκώς πως δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε μια αδιέξοδη και ατέρμονη διαδικασία διαλόγου, χάριν του διαλόγου. Σε μια διαδικασία που χωρίς θεμέλια αρχών, χωρίς στοιχειώδεις προϋποθέσεις επιτυχίας, θα οδηγεί απλώς σε ένα άγονο παιγνίδι αλληλοεπίρριψης ευθυνών.

Η αδυσώπητη κρισιμότητα των καιρών δεν επιτρέπει εφησυχασμούς. Επιτάσσει να ψηλαφίσουμε με κριτική διάθεση τα λάθη και τις διαχρονικές μας παραλείψεις που αποτέλεσαν δυστυχώς το εφαλτήριο της σημερινής δεινής κατάστασης που βιώνει ο τόπος. Να αναβαπτιστούμε δημιουργικά στις προαιώνιες και ακατάλυτες αξίες και στα ιδανικά του γένους μας που μας κράτησαν πνευματικά ακμαίους και ηθικά απρόσβλητους κάτω από αφόρητες συνθήκες. Γιατί θα πρέπει με κάθε εντιμότητα να ομολογήσουμε, πως αν κατρακυλήσαμε βαθιά στην οικονομική κρίση και στην πολιτική ανυποληψία, αυτό οφείλεται σε μέγιστο βαθμό στο ότι χρεοκοπήσαμε πρώτα θεσμικά, ηθικά και πνευματικά. Γιατί παραδοθήκαμε στην παραζάλη του ευδαιμονισμού και αβασάνιστα ξεκόψαμε από όλες εκείνες τις πνευματικές αξίες που σε καιρούς δίσεκτους κράτησαν το λαό μας ορθό. Γιατί δυστυχώς κτίσαμε μια κίβδηλη κοινωνία που ανήγαγε σε κορυφαία αξία της τον εύκολο πλουτισμό, την κοινωνική επίδειξη και το άκοπο χρήμα. Και καθιέρωσε ως πρότυπό της την ανομία, την ατιμωρησία, τη διαπλοκή και την τζάμπα μαγκιά. Αν δε συνειδητοποιήσουμε πόσο άβουλοι, μοιραίοι και μικροί υπήρξαμε στο πρόσφατο παρελθόν, αν δεν αποφασίσουμε να ανασυνταχθούμε ηθικά και πνευματικά και να θέσουμε τέρμα στο φαύλο κύκλο της ατιμωρησίας και της διαφθοράς, δεν θα γίνουμε ποτέ μας άξιοι ούτε για την ελευθερία αλλά ούτε και για την προκοπή.

Οι μεγάλες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας και ναρκοθετούν την πορεία στο μέλλον, απαιτούν ενότητα δράσης και έργων. Επιτάσσουν να αφήσουμε πίσω μας τα διχαστικά σύνδρομα και τις τραυματικές εμπειρίες του χτες και απαλλαγμένοι από αισθήματα μικροψυχίας και φανατισμού, να συμβάλουμε στην προσπάθεια για την ελευθερία και την επανένωση της πατρίδας μας.

Η θυσία των Θεοδόση Χατζηθεοδοσίου και των άλλων ηρώων μας αποτελεί ακένωτη πηγή έμπνευσης και διαρκούς υπόμνησης του ανεκπλήρωτου χρέους που έχουμε προς την πονεμένη πατρίδα μας. Προς τις οσιακές μορφές όλων εκείνων που τελεύτησαν τον βίο εν πολέμω, προσδοκώντας ένα μέλλον ελπίδας. Η σεπτή και αγέρωχη μορφή του Θεοδόση Χατηθεοδοσίου ας σφυρηλατήσει την ιστορική μας συνείδηση ώστε να αντλήσουμε δύναμη από τη λεβεντιά του για να υψώσουμε το ανάστημα, την πίστη και το εθνικό μας φρόνημα, απέναντι στις σημερινές δοκιμασίες που περνά ο τόπος μας.

Ας στείλουμε αποφασιστικά το μήνυμα ότι είμαστε μαχητές και δεν τα βάζουμε κάτω. Ενωμένοι θα αγωνιστούμε κι ενωμένοι θα νικήσουμε. Με πίστη στο Θεό και με πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη του τιμώμενου σήμερα ήρωα και ας αποτελεί η θυσία του πυξίδα για τη συνέχιση μιας πορείας που αλάνθαστα μας οδηγεί στο μέλλον που όλοι αξίζουμε.