Τις μέρες αυτές οι μνήμες, μάς γυρίζουν πίσω στις μαύρες μέρες του 1974. Στις μέρες εκείνες που το εθνικό φρόνημα και το ψυχικό σθένος του κυπριακού λαού αναμετρήθηκε με την κατακτητική μανία και τον ανελέητο επεκτατισμό του Τούρκου εισβολέα. Τριάντα οκτώ χρόνια μετά, οι μνήμες είναι ακόμα νωπές και οι πληγές ανοικτές.
Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας μαζευτήκαμε σήμερα εδώ στον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα στα Λιβάδια Λάρνακας για να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στο 21χρονο παλληκάρι, τον Λευτέρη Αβραάμ, του οποίου η τύχη αγνοείτο για 36 χρόνια.
Τιμούμε σήμερα τον Λευτέρη Αβραάμ έτσι όπως αρμόζει σε αυτούς που θυσίασαν με απαράμιλλο θάρρος και την τελευταία ρανίδα του αίματός τους για την προάσπιση της πατρίδας τους.
Ο Λευτέρης Αβραάμ, μέλος φτωχής πολυμελούς οικογένειας, γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1953 στα Λιβάδια Λάρνακας. Παιδί του Γεώργιου και της Αυγούστας, οικοδόμος στο επάγγελμα, έδωσε αμέσως το παρών του στο κάλεσμα της πατρίδας. Κατατάχτηκε στο 226 Τάγμα Πεζικού, έδρα του οποίου ήταν η Λάρνακα.
Στις 14 Αυγούστου 1974, με την εκδήλωση της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, το 226 Τάγμα Πεζικού επάνδρωσε τις αμυντικές θέσεις των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή του Τραχωνίου - Κυθρέας – Μιας Μηλιάς. Οι δυνάμεις των εισβολέων όμως, κατόρθωσαν να διασπάσουν τις αμυντικές γραμμές στη Μια Μηλιά και κατευθύνθηκαν προς την περιοχή Τραχωνίου - Κυθρέας – Παλαίκυθρου. Μετά από σκληρές και άνισες μάχες και λόγω της υπεροπλίας των τουρκικών δυνάμεων δόθηκε διαταγή στο 226 Τάγμα Πεζικού για οπισθοχώρηση και ανασύνταξη.
Κατά την οπισθοχώρηση, ο Λευτέρης μαζί με ένα συμπολεμιστή του ακολούθησαν πορεία προς το Παλαίκυθρο. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ολόκληρη η περιοχή καταλήφθηκε από τα στρατεύματα κατοχής. Έκτοτε ο Λευτέρης δεν έδωσε σημεία ζωής και η τύχη του αγνοείτο μέχρι πρότινος.
Ο γάμος του που ήταν προγραμματισμένος να γίνει στις 20 Αυγούστου 1974 δεν έμελλε να γίνει ποτέ. Ο Λευτέρης ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας, αλλά ως ήρωας, προσφέροντας την αγάπη του στην υπέρτατη αγαπημένη, την πατρίδα. Η μάνα του δεν πρόλαβε να τον δει να επιστρέφει στην αγκαλιά της. Με προσμονή και εγκαρτέρηση περίμενε τον αγαπημένο της Λευτέρη να επιστρέψει. Οι γονείς του Γεώργιος και Αυγούστα απεβίωσαν προτού προλάβουν να μάθουν για την τύχη του.
Τα λείψανα του Λευτέρη Αβραάμ εντοπίστηκαν το 2007 σε ομαδικό τάφο σε περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Αγιά, στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA και τάφηκε στα Λιβάδια τον Σεπτέμβρη του 2011.
Τιμούμε και μνημονεύουμε σήμερα τον ήρωα Λευτέρη Αβραάμ που προσέφερε ό,τι πολυτιμότερο είχε, τη ζωή του, στον βωμό της ελευθερίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας, ενάντια στα τουρκικά στρατεύματα εισβολής και κατοχής.
Το μεγαλείο της ψυχής, η αγωνιστικότητα, το σθένος του στη μάχη για την προάσπιση της πατρίδας και η θυσία του, τον κατατάσσει επάξια στο Πάνθεον των ηρώων.
Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,
Συμπληρώνονται φέτος 38 χρόνια από το τραγικό εκείνο καλοκαίρι της προδοσίας και της εισβολής. Η τουρκική εισβολή του 1974, έγινε η αιτία να πληγεί ανεπανόρθωτα το νησί μας με την κατάληψη του 37% του εδάφους του, ενισχύοντας τον τραγικό κατάλογο των απωλειών με τους χιλιάδες νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες και τους εγκλωβισμένους.
Παρά τα 38 χρόνια όμως δεν ξεχνούμε. Η λύτρωση της πατρίδας μας παραμένει αμετακίνητος στόχος μας με φάρο και οδηγό τις θυσίες των παλικαριών μας που πίστεψαν στην ελευθερία της και δε δίστασαν να αντισταθούν με κάθε τίμημα ενάντια σε όσους την επιβουλεύθηκαν.
Η βούληση μας να αγωνιστούμε και να επιτύχουμε τους διαχρονικούς στόχους που έχει θέσει η πλευρά μας για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στη βάση των ήδη διακηρυγμένων από τα Ηνωμένα Έθνη και αποδεκτών από την παγκόσμια κοινότητα αρχών, παραμένει σταθερή.
Άλλωστε οποιαδήποτε αλλαγή πορείας οδηγεί σε αβεβαιότητα και περιπέτειες. Βασικότερος σύμμαχος σε αυτό τον αγώνα είναι η ενότητα απέναντι στα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας η οποία δεν επιθυμεί λύση του κυπριακού προβλήματος, αλλά αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Ενώ η τουρκοκυπριακή πλευρά αλλά και η Τουρκία έχουν αποδεχθεί τη βάση διεξαγωγής των συνομιλιών κατά την έναρξή τους, αργότερα, με την εκλογή Έρογλου, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης επιβεβαίωσαν ότι ακολουθούν άλλη πολιτική, πολιτική πλήρους διαχωρισμού και σταδιακής αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθούμε τη διχοτόμηση της πατρίδας μας.
Η επιθυμητή ενότητα δεν μπορεί να οικοδομηθεί με αφορισμούς και απόδοση ευθυνών για εξυπηρέτηση των οποιωνδήποτε σκοπιμοτήτων, αλλά στη βάση αρχών και της σωστής εκτίμησης των εξελίξεων μέσα από εποικοδομητικό διάλογο και χωρίς προκαταλήψεις.
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,
Η απόδοση της οφειλόμενης τιμής στους ήρωες μας αποτελεί επιβαλλόμενο χρέος. Γι΄ αυτούς η μόνη και ξεκάθαρη επιλογή ήταν η προάσπιση της πατρίδας.
Πίστεψαν στην ελευθερία και πολέμησαν γι΄ αυτή δίνοντας το αίμα τους, την ίδια τους τη ζωή. Δεν λογάριασαν τίποτε άλλο παρά μόνο την εθνική ακεραιότητα και ανεξαρτησία. Το χρέος μας απέναντι στους ήρωες μας επιβάλλει να συνεχίσουμε τον αγώνα για την επανένωση της Κύπρου.
Τιμώντας σήμερα τον ήρωα μας Λευτέρη Αβραάμ, δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ωσότου η θυσία του και τόσων άλλων παλικαριών που χάθηκαν, δικαιωθεί με τη λύτρωση της πατρίδας μας.
Αιωνία ας είναι η μνήμη του.