mtcw


Πανιερώτατε,
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Για ακόμα ένα Ιούλη, μνημονεύουμε και αποτίουμε φόρο τιμής στους αγωνιστές της αντίστασης κατά του προδοτικού πραξικοπήματος του Ιουλίου του 1974 και της βάρβαρης τούρκικης εισβολής που ακολούθησε. Μνημονεύουμε και αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη δημοκρατία και για την ελευθερία.

Μνημονεύουμε και τιμούμε όσους δεν συμβιβάστηκαν με τη δικτατορία, όσους δεν προσκύνησαν τους χουντικούς εγκάθετους, όσους έβαλαν την ίδια τους τη ζωή εμπόδιο στην αποσταθεροποίηση και στην ανωμαλία που στόχευε στη διάλυση του πολιτειακού και δημοκρατικού ιστού και την ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Μνημονεύουμε και τιμούμε όσους αντιστάθηκαν στον Τούρκο εισβολέα, σε ένα άνισο και προδομένο αγώνα. Σε ένα αγώνα όμως που μπορεί να μην έσωσε την Κύπρο, διέσωσε όμως την αξιοπρέπεια και της Κύπρου, αλλά και του έθνους ολόκληρου.

Πέρασαν 34 χρόνια. 34 βασανιστικά χρόνια. Που όμως δεν μπόρεσαν να σβήσουν από τη μνήμη μας τα τραγικά γεγονότα του Ιουλίου του 1974. Και θα παραμένουν νωπά στη μνήμη μας όσο η μισή μας πατρίδα παραμένει σκλαβωμένη, όσο οι θυσίες των παιδιών της Κύπρου παραμένουν αδικαίωτες.

Τριάντα-τέσσερα χρόνια από την προδοσία και το έγκλημα και η μνήμη οφείλει να είναι παρούσα και αλώβητη. Μνήμη αδυσώπητη για τους ενόχους. Όχι για την αναβίωση ενός απεχθούς διχαστικού παρελθόντος. Αλλά για να φωτίζεται διδακτικά το μέλλον.

Οφείλομε να θυμούμαστε το πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β ενάντια στον Εθνάρχη Μακάριο.

Οφείλομε να θυμούμαστε ποιοι άνοιξαν την κερκόπορτα στον καραδοκούντα Αττίλα.

Οφείλομε να θυμούμαστε ποιοι διέπραξαν το πρώτο έγκλημα που έδωσε το πρόσχημα για το δεύτερο ακόμα μεγαλύτερο έγκλημα.

Οφείλομε να θυμούμαστε. Γιατί σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η λαϊκή ενότητα είναι απολύτως αναγκαία για την εθνική μας επιβίωση. Μια ενότητα όμως που δεν σημαίνει ιστορική αμνησία, δεν σημαίνει παραχάραξη της αλήθειας και πλαστογράφηση των γεγονότων.

Ποτέ στην ιστορία των λαών δεν θεμελιώθηκε η εθνική ενότητα και η επιτυχής μελλοντική πορεία στη βάση διαγραφής εθνικών εγκλημάτων, Αντίθετα η αυθεντική ενότητα μπορεί μόνο να πηγάσει από συντήρηση αυθεντικής της ιστορικής μνήμης για να φωτίζεται διδακτικά το παρόν και το μέλλον.

Ο λαός μας, όλα αυτά τα χρόνια σήκωσε το σταυρό του μαρτυρίου με υπομονή, θάρρος και εγκαρτέρηση.
Μέσα από τις στάχτες και τα ερείπια, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, να δημιουργήσει ξανά και να στηρίξει το Κυπριακό κράτος. Και με τις πληγές της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής να παραμένουν ανοικτές, αναζητά την πορεία της δικαίωσης που οδηγεί σε λύση του Κυπριακού.

Το όχι του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα δεν ήταν ασφαλώς όχι στη λύση του Κυπριακού προβλήματος, όπως ύποπτα ισχυρίστηκαν κάποιοι τρίτοι. Ο λαός μας ενδιαφέρεται για λύση το συντομότερο δυνατό. Μια λύση λειτουργική και βιώσιμη, που να έχει τα εχέγγυα ότι θα αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου. Που δεν θα τη σκιάζει η καταθλιπτική κηδεμονία της Τουρκίας. Μια λύση δημοκρατική, μια λύση δίκαιη που να στηρίζεται στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Δίνουμε σήμερα το μήνυμα προς όσους ενδιαφέρονται για τη λύση και για τη διαμόρφωση συνθηκών ειρήνης, ασφάλειας, σταθερότητας και συνεργασίας στην περιοχή ότι οφείλουν να στραφούν προς την πλευρά της Τουρκίας, που είναι η πλευρά του ισχυρού, του ευρισκόμενου εν αδίκω ισχυρού. Θα πρέπει να της δοθεί το μήνυμα ότι δεν είναι δυνατή η ομαλή εξέλιξη της ευρωπαϊκής της πορείας χωρίς την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που της έχουν υποδειχθεί από πλευράς Ε.Ε. έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας και χωρίς τον τερματισμό της παράνομης στρατιωτικής κατοχής της Κύπρου.

Καλούμε ταυτόχρονα την Τ/Κ ηγεσία να ανταποκριθεί κατά τρόπο ουσιαστικό και θετικό στις άμεσες προσπάθειες του Προέδρου Χριστόφια να διαμορφωθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις οι οποίες θα ανοίξουν το δρόμο για τη λύση.

Στις 25 Ιουλίου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης θα προβούν σε μια τελική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της μέχρι τώρα διαδικασίας στις ομάδες εργασίας και τις τεχνικές επιτροπές.

Ευχόμαστε όλοι να διαπιστωθεί ότι υπάρχει ικανοποιητική πρόοδος, ότι έχει διαμορφωθεί ένα πλαίσιο επαρκούς διαπραγματευτικής βάσης που να επιτρέπει την έναρξη απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο ηγετών.

Δυστυχώς η μέχρι τώρα τουρκική στάση δεν μας αφήνει μεγάλα περιθώρια για να τρέφουμε ιδιαίτερη αισιοδοξία. Σε καμιά όμως περίπτωση εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες.

Με αίσθημα πατριωτικής ευθύνης, ο κυπριακός λαός στηρίζει τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενισχύει τη διαπραγματευτική του ισχύ και τις ενέργειες του που έχουν ως στόχο την επίτευξη μιας λύσης δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης.

Μιας λύσης δίκαιης που να σέβεται και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες ολόκληρου του Κυπριακού λαού Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμένιων, Μαρωνιτών και Λατίνων.

Προς μια τέτοια λύση, δηλώνουμε απερίφραστα και στέλνουμε ξεκάθαρα το μήνυμα ότι παραμένουμε προσηλωμένοι και θα εργαστούμε σκληρά. Γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο θα αποφευχθεί η άλλη εναλλακτική, που είναι η οριστική παγίωση της διχοτόμησης της πατρίδας μας.

Θα ήταν παράληψη μου αν σήμερα 20 Ιουλίου δεν αναφερόμουν στο ηρωικό παλικάρι του Παραλιμνίου, το Νίκο Ψαρά που στις 23 Ιουλίου του 1974 άφησε την τελευταία του πνοή στο πεδίο της μάχης κάπου μεταξύ Συγχαρίου και Δικώμου, ηρωικά μαχόμενος και υπερασπιζόμενος την πατρίδα.

Ο Νίκος Ψαράς γεννήθηκε στο Παραλίμνι στις 9 του Μάρτη του 1954. Αφού τελείωσε το γυμνάσιο κατατάγηκε το 1972 στις τάξεις της Εθνική Φρουράς και υπηρετούσε στην 181 Μοίρα πυροβολικού στο Τρίκωμο. Η τουρκική εισβολή της 20 Ιουλίου του 1974 τον βρίσκει να υπηρέτη την αγαπημένη του πατρίδα . Η 181 Μοίρα Πυροβολικού μάχεται από την Άσπρη Μούττη ενισχύοντας τις μονάδες πεζικού. Στις 23 Ιουλίου η 181 ΜΠ βρίσκεται σε οπισθοχώρηση και κάπου μεταξύ Συγχαρρί και Δίκωμο η τουρκική ενέδρα καραδοκούσε. Η μοίρα αποδεκατίστηκε, μαζί της έσβησε για πάντα το πράο χαμόγελο του Νίκου Ψαρά.


Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

34 χρόνια από τότε. Και φέτος, όπως και πέρσι. Όπως κάθε χρόνο. Θυμόμαστε και τιμούμε τους ηρωικούς μας νεκρούς. Με φορτισμένες μνήμες. Με οράματα τραυματισμένα. Μέσα στη δίνη της ανατροπής αξιών. Κάτω από το ασήκωτο βάρος της διχοτόμησης και της κατοχής. Με τους πρόσφυγες μας να πεθαίνουν με το νόστο του γυρισμού. Με τους συγγενείς των αγνοουμένων να περιμένουν με καρτερία την εξακρίβωση της τύχης των αγαπημένων τους. Με τους εγκλωβισμένους να μας θυμίζουν καθημερινά τις ενοχές και τις ευθύνες μας.

Για άλλη μια φορά καταδικάζουμε την προδοσία και το έγκλημα
Μνημονεύουμε και τιμούμε τους ηρωικούς μας νεκρούς
Τιμούμε τους αντιστασιακούς αγωνιστές, τους αγωνιστές της ελευθερίας.
Δίνουμε περιεχόμενο στη θυσία των μαρτύρων και ηρώων του λαού μας και επαναπροσδιορίζουμε το δικό μας καθήκον. Με γνώση της ιστορικής αλήθειας και με επίγνωση του χρέους να συνεχίσουμε τον αγώνα για ελευθερία και δικαίωση.

Δίνουμε υπόσχεση ότι ο Κυπριακός λαός δεν θα επιτρέψει επανάληψη των όσων τραγικών συνέβησαν τον Ιούλιο του 74.

Ο λαός μας ενωμένος θα προασπίσει τις δημοκρατικές κατακτήσεις και θα αποκρούσει κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της ενότητας. Το οφείλουμε στους ήρωες, την μνήμη των οποίων τιμούμε σήμερα.

Τιμή και δόξα σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αιώνια ας είναι η μνήμη τους.