«Επιθυμώ να σας ενημερώσω για την απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων αναφορικά με τη δοκιμαστική εφαρμογή του μέτρου της λωρίδας 2+. Πριν προχωρήσω στην ανακοίνωση της απόφασής μας, θα αναφερθώ σε κάποια ζητήματα τα οποία τέθηκαν όλη αυτή την περίοδο αναφορικά με τη δοκιμαστική εφαρμογή της λωρίδας 2+ και για τα οποία χρειάζεται να προβούμε σε κάποιες διευκρινίσεις.

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί το Υπουργείο αποφάσισε να προχωρήσει στην υιοθέτηση αυτού του μέτρου. Τι εξυπηρετούσε; Πρόκειται για ένα μέτρο διευκόλυνσης της κυκλοφορίας, κυρίως, των μέσων μαζικής μεταφοράς δηλαδή των λεωφορείων. Είναι ένα μέτρο το οποίο εφαρμόσθηκε σε πολλές χώρες. Αν κάποιος κοιτάξει στο διαδίκτυο θα δει πάρα πολλές χώρες όπως την Αμερική, την Αγγλία και τη Νορβηγία, όπου εφαρμόστηκε αυτό το μέτρο και σε δρόμο δύο λωρίδων.

Ασφαλώς, το καλύτερο μέτρο διευκόλυνσης των λεωφορείων είναι η αποκλειστική λεωφορειολωρίδα. Με δεδομένο ότι οι δρόμοι δεν προσφέρονται και δεν έχουν τρίτη λωρίδα, η λωρίδα 2+ ήταν το δεύτερο καλύτερο μέτρο. Δηλαδή μία από τις δύο λωρίδες να απομονωθεί για τη χρήση των λεωφορείων και, για να μην ‘πνιγεί’ η άλλη λωρίδα θα χρησιμοποιηθεί και για άλλα οχήματα όπως αυτά που μεταφέρουν πέραν του ενός επιβάτη ώστε να υπάρχει μια εξισορρόπηση. Η ανάγκη για διευκόλυνση των λεωφορείων καταδεικνυόταν μέσα και από μελέτες που εκπονήσαμε εμείς. Δηλαδή μελέτες των απόψεων της κοινωνίας ή μελέτες αγοράς. Για παράδειγμα, οι μελέτες για το park & drive έδειχναν ότι ο κόσμος ήταν πρόθυμος να αφήσει το αυτοκίνητό του και να πάρει λεωφορείο για να πάει στη δουλειά του νοουμένου όμως ότι θα διευκολυνόταν η χρήση του λεωφορείου. Δηλαδή, ήταν διατεθειμένος να πάρει το λεωφορείο νοουμένου ότι θα πήγαινε πιο γρήγορα. Έτσι η ανάγκη για κάποια μέτρα διευκόλυνσης των λεωφορείων ήταν δεδομένη.

Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται είναι αν το Υπουργείο προχώρησε σε ικανοποιητικό σχεδιασμό αυτού του μέτρου. Πρέπει να αναφέρω ότι το εξαγγείλαμε ως σκέψη για πρώτη φορά πριν από περίπου ένα χρόνο. Έκτοτε έγιναν πάρα πολλές μελέτες, πολλές επαφές με συμβούλους συγκοινωνιολόγους τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό, έγιναν διάφορες μετρήσεις και υπολογισμοί και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι με τα σημερινά δεδομένα θα έπρεπε, πριν αποφασιστεί κατά πόσον αυτό το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί στην Κύπρο, να γίνει μια δοκιμαστική εφαρμογή του για να δούμε κάποια τεχνικά θέματα και δεδομένα ώστε να ληφθεί τελική απόφαση αν οι δρόμοι της Κύπρου, με τις ιδιαιτερότητές τους, μπορούν να αντέξουν ένα τέτοιο σύστημα ή αν θα πρέπει να αναζητήσουμε άλλα μέτρα διευκόλυνσης των λεωφορείων.

Ένα άλλο ερώτημα που, επίσης, τέθηκε ήταν γιατί επιλέγηκε ο συγκεκριμένος δρόμος ο οποίος έχει έντονη κυκλοφορία. Ο δρόμος αυτός, δηλαδή το συγκεκριμένο τμήμα της Λεωφόρου Λεμεσού και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου επιλέγηκε για μια σειρά από λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί μας παρεχόταν ένα ικανοποιητικό μήκος, γύρω στα τέσσερα χιλιόμετρα, για να εφαρμόσουμε αυτό το μέτρο. Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί είχαμε κάποιες μετρήσεις που αφορούσαν κυκλοφοριακά δεδομένα που καταγράφηκαν την περίοδο που υπήρχε πρόβλημα στην είσοδο της Λευκωσίας. Έτσι είχαμε κάποια στοιχεία, τα οποία ήταν χρήσιμα στην περαιτέρω επεξεργασία και επιλογή των δεδομένων του συγκεκριμένου δρόμου.

Ο τρίτος λόγος ήταν γιατί ο συγκεκριμένος δρόμος ήταν αυτός από όπου θα διέρχονταν τα λεωφορεία όταν και αν επιλέγαμε το χώρο του ΓΣΠ ως τον πρώτο χώρο για park & drive. Ο τέταρτος λόγος ήταν ότι από αυτό το δρόμο περνούσε η διαδρομή του λεωφορείου με αριθμό 55 και έτσι υπήρχε η δυνατότητα να αυξηθούν τα λεωφορεία κατά τη δοκιμαστική περίοδο της λωρίδας 2+ ώστε να δώσουμε και κίνητρα στον κόσμο να χρησιμοποιεί το λεωφορείο. Ένας τελευταίος λόγος, που ίσως φανεί παράξενος, ήταν ότι ο δρόμος αυτός ήταν δύσκολος με πολλές δεξιόστροφες και αριστερόστροφες στροφές και θέλαμε να δούμε αυτό το μέτρο να δοκιμάζεται και σε ένα θεωρητικά δύσκολο δρόμο ώστε να εξαγάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα.

Στο ερώτημα κατά πόσον οι συνθήκες σήμερα στην Κύπρο είναι τέτοιες που να επιτρέπουν την εφαρμογή αυτού του μέτρου σε μόνιμη βάση, η απάντηση είναι όχι. Αυτό το μέτρο, για να εφαρμοστεί πάνω σε μόνιμη βάση, χρειάζεται να υπάρχει ένα καλό συγκοινωνιακό δίκτυο δημόσιων μεταφορών ώστε ο κόσμος να έχει εναλλακτική επιλογή. Επίσης, θα πρέπει να καλλιεργηθεί η ανάλογη κουλτούρα χρήσης και η ανάγκη χρήσης των δημόσιων συγκοινωνιών. Αυτό ασφαλώς θέλει το χρόνο του. Εμείς απλά είχαμε αποφασίσει να δοκιμάσουμε αυτό το μέτρο για μια μικρή χρονική περίοδο για να δούμε τα θετικά και τα αρνητικά και να λάβουμε τις τελικές μας αποφάσεις. Επιλέξαμε αρχικά την περίοδο Ιουλίου - Αυγούστου που ήταν χαμηλής κυκλοφοριακής αιχμής ώστε να μην δημιουργηθούν περισσότερα προβλήματα κυκλοφοριακής φύσης από όσα θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε.

Υπήρχαν κάποιες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του μέτρου αυτού. Μια από αυτές ήταν να μειωθεί η κίνηση στο 70%. Η εξαγγελία μας ήταν το μέτρο να εφαρμοστεί τον Ιούλιο - Αύγουστο. Λόγω των ψηλών κυκλοφοριακών ροών που υπήρχαν ακόμα στις αρχές Ιουλίου, έγινε κάποια σχετική αναβολή. Χθες έλαβα τα αποτελέσματα των μετρήσεων που διεξάγονται στη φωτοελεγχόμενη συμβολή στα φώτα του Καλησπέρα. Εκεί μετρούμε όλο αυτό τον καιρό τις κυκλοφοριακές ροές γιατί είναι ένα κομβικό σημείο. Τα στοιχεία που είχα ενώπιόν μου ήταν πολύ έντονα και χαρακτηριστικά: η κυκλοφοριακή αιχμή, η κίνηση όχι μόνο δεν έχει μειωθεί, αλλά φαίνεται ότι έχει αυξηθεί. Χαρακτηριστικά, στις 22 Ιουνίου από τις 7 - 8 π.μ. πέρασαν από τη συγκεκριμένη συμβολή 1.440 αυτοκίνητα και προχθές, 27 Ιουλίου. την ίδια ώρα πέρασαν 1.907 οχήματα. Αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει. Θα διερωτηθεί κάποιος γιατί παρατηρείται αυτό το φαινόμενο; Κατά την άποψή μας υπάρχουν δύο λόγοι: ο ένας λόγος είναι ότι οι κάτοικοι της Λευκωσίας δεν έχουν φύγει από την πρωτεύουσα σε μεγάλους αριθμούς ακόμα. Ενδεχομένως να μην φύγουν σε μεγάλους αριθμούς όλο αυτό το καλοκαίρι για κάποιους ιδιαίτερους λόγους που υπάρχουν φέτος: οικονομική κρίση κ.ά. Ο δεύτερος λόγος είναι ο εξής: υπάρχει στη Λευκωσία αυτή τη στιγμή ένας πλήρης πολεοδομικός κορεσμός των δρόμων μας. Αυτό σημαίνει ότι, σε οποιοδήποτε σημείο της αστικής Λευκωσίας και αν γίνονται οδικά έργα και κλείσει ένας δρόμος ή ένα τμήμα του, αυτό έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις και σοβαρές επιπτώσεις κυρίως στις κύριες οδικές αρτηρίες. Ο κόσμος όταν ακούσει ότι διεξάγονται έργα σε κάποιες περιοχές, τότε επιλέγει τις 'σίγουρες' κύριες οδικές αρτηρίες, και έτσι δημιουργούνται αυτές οι αιχμές. Είναι πάντως γεγονός ότι η κυκλοφορία στο συγκεκριμένο δρόμο είναι αυτή την εποχή πάρα πολύ ψηλή.

Με όσα έχουμε πει, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι κυκλοφοριακές συνθήκες δεν είναι οι κατάλληλες αυτή τη στιγμή για την εφαρμογή, έστω και πιλοτικά. Θέλω, επίσης, να αναφέρω το εξής: εμείς εδώ στο Υπουργείο λαμβάνουμε πάρα πολύ σοβαρά υπόψη και σεβόμαστε απόλυτα τα μηνύματα, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του κόσμου όπως αυτά διατυπώθηκαν όλο αυτό τον καιρό. Σίγουρα οφείλουμε να τα σεβαστούμε απόλυτα. Δεν μπορούμε δηλαδή να αγνοήσουμε αυτό το κλίμα που έχει δημιουργηθεί αναφορικά με το μέτρο αυτό.

Γι' αυτούς λοιπόν τους λόγους, θεωρούμε ότι το μέτρο αυτό, έστω και δοκιμαστικά, είναι καλύτερα να μην εφαρμοστεί τώρα. Και δεν θα εφαρμοστεί τώρα. Θα συνεχίσουμε τη μελέτη όλων των παραμέτρων που συνθέτουν αυτό το μέτρο, συμπεριλαμβανομένης και της εμπειρίας των τελευταίων εβδομάδων και μηνών που ήταν μια πολύτιμη εμπειρία και για το μέτρο και για την επικοινωνία μας με τον κόσμο και για τον τρόπο που ο κόσμος αποδέχεται κάποια πράγματα. Όλα αυτά ήταν πολύτιμες εμπειρίες. Η προσπάθειά μας είναι να συνεχίσουμε την αξιολόγηση κατά πόσον αυτό το μέτρο, κάτω από ποιες συνθήκες και πότε θα μπορούσε να εφαρμοστεί".

Απαντώντας σε ερώτηση για το κόστος της προετοιμασίας για το μέτρο 2+, ο κ. Υπουργός είπε: "Το μη ανακτήσιμο κόστος γι' αυτή την προσπάθεια ήταν 21.000 ευρώ για το βάψιμο, σε ό,τι αφορά και εργατικά και υλικά. Θεωρούμε ότι το κόστος από μια κακή εφαρμογή αυτού του μέτρου θα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Άρα δεν θεωρούμε ότι η διαφώτιση και οι μελέτες που έγιναν είναι κόστος που θα πάει χαμένο. Το μη ανακτήσιμο κόστος είναι αυτό που ανέφερα. Για παράδειγμα, οι ταμπέλες πιθανόν να αφαιρεθούν και να μεταφερθούν στις αποθήκες των Δημοσίων Έργων. Έτσι το κόστος της κατασκευής τους είναι ανακτήσιμο και δεν πήγε χαμένο. Επίσης, η χωρομέτρηση του δρόμου είναι ένα κόστος που - όταν θα εφαρμοστεί το μέτρο - δεν είναι μη ανακτήσιμο".