mtcw

Υπουργείο | Υπουργός | Ομιλίες / Δημοσιογραφικές Διασκέψεις

Ομιλία Υπουργού Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων κ. Γιάννη Καρούσου στο εθνικό μνημόσυνο των πεσόντων και αγνοουμένων της Κοινότητας Ξυλοφάγου

Πίσω στην προηγούμενη σελίδα




Είναι τιμή μου να παρευρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας για να μεταφέρω τον ειλικρινή σεβασμό της Πολιτείας, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας της Κύπρου, στα παλληκάρια της Κοινότητας Ξυλοφάγου που έπεσαν μαχόμενοι για το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας. Λεβέντες, σαν και αυτούς, αποτελούν εικόνισμα προς προσκύνημα καθώς έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν για την υπεράσπιση της πατρίδας. Το σύντομο πέρασμα τους από τη ζωή πρόλαβε να αφήσει πίσω του τεράστια παρακαταθήκη, τόσο σε εμάς τους ζώντες, όσο και στις μελλοντικές γενιές.

Αισθανόμαστε περήφανοι και υμνούμε με δέος την ιστορία τους, φέρνουμε στην σκέψη μας το θάρρος των παλικαριών αυτών και τη δίψα για λευτεριά. Οι λεβέντες αυτοί αποτελούν τη νεότερη γενιά των ηρώων του Ελληνισμού. Με τη θυσία τους έστειλαν το μήνυμα σε όλους εμάς για δικαιοσύνη και αντίσταση κι, αν οι εισβολείς κατάφεραν να τερματίσουν την εγκόσμια παρουσία τους, οι ψυχές τους θα ζουν ανέγγιχτες στην αιωνιότητα της ιστορίας του Ελληνισμού.

Ο Γιάννης Ρίτσος στο ποίημα του «Μή-ἥρωας» αναφέρει:

«Αὐτός, πού, ἀκούγοντας τὸ βῆμα τῶν συντρόφων του
νὰ ξεμακραίνει πάνω στὰ χαλίκια, μὲς τὴ μέθη του,
ἀντὶ νὰ κατεβεῖ τὴ σκάλα πού ῾χε ἀνέβει, πήδησε ἴσα
τὸν τράχηλό του κόβοντας, ἔφτασε πρῶτος
μπροστὰ στὸ μαῦρο στόμιο. Κι οὔτε ποὺ ἄγγιξε
τὸ αἷμα τοῦ μαύρου κριαριοῦ. Τὸ μόνο ποὺ ζήτησε
ἦταν μιὰ πήχη τόπος στ᾿ ἀκρογιάλι τῆς Αἰαίας
κ᾿ ἐκεῖ νὰ στήσουν τὸ κουπί του – ἐκεῖνο πού ῾λαμνε
πλάι στοὺς συντρόφους του. Τιμή, λοιπόν, καὶ δόξα
στ᾿ ὄμορφο παλικάρι.

Μιχαλάκης Βραχίμης – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 29 Δεκεμβρίου 1944, ήταν παιδί του Ευάγγελου και της Χιονούς Βραχίμη από την Ξυλοφάγου, έπεσε στις μάχες της Μανσούρας στις 8 Αυγούστου 1964, κηδεύτηκε την Τρίτη 11 Αυγούστου 1964, στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Νίκος Θεοφάνους – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 16 Μαρτίου 1944. Ηταν παιδί του Θεοφάνη και της Ελένης Θεοφάνους από την Ξυλοφάγου, έπεσε στις μάχες της Μανσούρας στις 8 Αυγούστου 1964, κηδεύτηκε την Τρίτη 11 Αυγούστου 1964, στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Χριστοφής Β. Ππασιά – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 24 Οκτωβρίου 1945. Ήταν παιδί του Βασίλη και της Κωνσταντίας από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στον Άγιο Παύλο στις 14 Αυγούστου 1974, κηδεύτηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας στις 17Αυγούστου 1974 και στις 15 Οκτωβρίου 2000 έγινε η μετακομιδή των οστών του ήρωα και από τότε αναπαύεται στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Πέτρος Α. Λοίζου – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 21 Ιανουαρίου 1945. Ήταν παιδί του Ανδρέα και της Μαρίας Λοΐζου από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στον Άγιο Παύλο στις 14 Αυγούστου 1974, κηδεύτηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας στις 17 Αυγούστου 1974 και στις 15 Οκτωβρίου 2000 έγινε η μετακομιδή των οστών του ήρωα και από τότε αναπαύεται στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Δ/νέας Ανδρέας Δ. Κάτζιη – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 27 Φεβρουαρίου 1946. Ήταν παιδί του Δημήτρη και της Αναστασίας Κάτζιη από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στον Άγιο Παύλο στις 14 Αυγούστου 1974. Κηδεύτηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας στις 17 Αυγούστου 1974 και στις 15 Οκτωβρίου 2000, έγινε η μετακομιδή των οστών του ήρωα και από τότε αναπαύεται στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Δ/νέας Νίκος Α. Κάτζιη – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 3 Οκτωβρίου 1945, ήταν παιδί του Ανδρέα και της Μαρίας Κάτζιη από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στον Άγιο Παύλο στις 14 Αυγούστου 1974. Κηδεύτηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας στις 17 Αυγούστου 1974 και στις 15 Οκτωβρίου 2000 έγινε η μετακομιδή των οστών του ήρωα και από τότε αναπαύεται στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Αντώνης Ν. Γερασίμου – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 23 Ιουλίου 1943. Ήταν παιδί του Νικόλα και της Παναγιώτας Γερασίμου από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στον Άγιο Παύλο στις 14 Αυγούστου 1974. Έκτοτε ο ήρωας παραμένει θαμμένος μακριά από την πατρική γη, αφού τα οστά του δεν έχουν επισημανθεί, μέχρι σήμερα, με τη μέθοδο DNA.

Φρίξος Παναγιώτου – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 25 Αυγούστου 1941. Ήταν παιδί του Παναγιώτη και της Γεωργίας Παναγιώτου από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στην Αλαμινό στις 20 Ιουλίου 1974, σε ηλικία 33 ετών. Κηδεύτηκε στην γενέτειρά του και αναπαύεται στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Λοίζος Α. Χρίστου – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου, τον Δεκέμβριο του 1953. Ήταν παιδί του Ανδρέα  και της Ελένης Λοϊζου από την Ξυλοφάγου. Έπεσε μαχόμενος στην Αμμόχωστο στις 14 Αυγούστου 1974. Κηδεύτηκε στις 15 Αυγούστου 1974 στο κοιμητήριο της Κοινότητας.

Γιωργαλλής Π. Γιωργαλλή – Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο στις 3 Σεπτεμβρίου 1956. Ήταν παιδί του Παναγιώτη και της Ελένης Γιωργαλλή από την Αμμόχωστο. Έπεσε μαχόμενος στην περιοχή της Μιας Μηλιάς στις 14 Αυγούστου 1974 και ετάφη στο κοιμητήριο της Ξυλοφάγου στις 15 Αυγούστου το 1974.

Κυριάκος Κ. Τζιάπρα – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 7 Νοεμβρίου 1954. Ήταν παιδί του Κώστα και της Χαραλαμπίας από την Ξυλοφάγου. Αγνοούμενος μέχρι το έτος 2011. Μετά από την ανεύρεση των οστών του και την ταυτοποίησή τους, παραδόθηκε στους συγγενείς του για ταφή στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. Έπεσε μαχόμενος σε ηλικία 20 ετών, στην περιοχή του Παλαίκυθρου, στις 14 Αυγούστου 1974 και ετάφη στο κοιμητήριο Ξυλοφάγου στις 20 Σεπτεμβρίου 2015.

Σταύρος Γ. Μούσουλλου – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 11 Ιουλίου 1956. Ήταν παιδί του Γιάννη και της Γεωργίας από την Ξυλοφάγου. Αγνοούμενος μέχρι το 2017. Μετά από την ανεύρεση των οστών του και την ταυτοποίησή τους, στις 24 Σεπτεμβρίου 2017, παραδόθηκε στους συγγενείς του για ταφή. Έπεσε μαχόμενος κατά την τουρκική εισβολή, σε ηλικία 18 ετών, στη Λαπάτσα Σκυλλούρας, στις 15 Αυγούστου 1974, και ετάφη στο κοιμητήριο Ξυλοφάγου στις 24 Σεπτεμβρίου
2017

Χαράλαμπος Τ. Χαραλάμπους – Γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1967. Ενώ υπηρετούσε την πατρίδα του και επάνδρωνε φυλάκιο στην περιοχή Αθηαίνου, στην προσπάθειά του να συλλάβει Τούρκο, ο οποίος εισέβαλε σε σπίτι κρατώντας ομήρους,  πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από αυτόν. Κηδεύτηκε στην Ξυλοφάγου στις 28 Μαΐου 1988.

Διάκονος Βασίλειος Γιάννακα – Γεννήθηκε στην Επτακώμη Καρπασίας στις 16 Δεκεμβρίου 1947. Ήταν παιδί του Γιάννη και της Παρασκευής από την Επτακώμη. Στις 15 Αυγούστου 1974, σε ηλικία 26 ετών, απήχθηκε από την εκκλησία του χωριού Γαλάτεια της επαρχίας Καρπασίας και από τότε ήταν αγνοούμενος μέχρι το 2018. Μετά από την ανεύρεση των οστών του και την ταυτοποίησή τους, στις 24 Ιανουαρίου 2018, παραδόθηκε στους συγγενείς του για ταφή. Κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Ξυλοφάγου στις  4 Μαρτίου 2018.

Ευθύμιος Ευθυμίου (τραυματίστηκε θανάσιμα εν ώρα υπηρεσίας) – Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο στις 20 Φεβρουαρίου 1954. Ήταν παιδί του Ιωνά και της Αγγελικής από την Αμμόχωστο. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1975, ενώ υπηρετούσε στην Εθνική Φρουρά, τραυματίστηκε θανάσιμα. Απεβίωσε στις 26 Σεπτεμβρίου και τάφηκε στο κοιμητήριο Ξυλοφάγου στις 27 Σεπτεμβρίου 1975.

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Αναστάσης Μ. Καρατζιά – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου την 1 Ιουλίου 1944. Ήταν παιδί του Μανώλη και της Παναγιώτας από την Ξυλοφάγου. Στις 14 Αυγούστου του 1974, αφού είχε τοποθετηθεί σε μια νέα θέση κοντά στα συρματοπλέγματα του στρατοπέδου της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ., μετά από πολύνεκρη μάχη, συνελήφθηκε από τους Τούρκους και από τότε έχουν χαθεί τα ίχνη του.

Σταύρος Α Σταύρου – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 30 Νοεμβρίου 1955. Ήταν παιδί του Ανδρέα και της Άννας, από την Ξυλοφάγου. Κατά την εισβολή των Τούρκων το 1974, ήταν εθνοφρουρός, υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην Εθνική Φρουρά. Στις 14 Αυγούστου του 1974, ενώ επάνδρωνε φυλάκιο στην περιοχή της Μιας Μηλιάς, η αμυντική γραμμή είχε καταρρεύσει, με τα τουρκικά άρματα να προχωρούν προς το μέρος τους. Μετά από εντολή για οπισθοχώρηση, ο Σταύρος δεν υπάκουσε και από τότε αγνοείται η τύχη του.

 Θεοφάνης Γ. Θεοφάνους – Γεννήθηκε στην Ξυλοφάγου στις 24 Φεβρουαρίου 1955. Ήταν παιδί του Γεώργιου και της Κυριακούς από την Ξυλοφάγου. Κατά την εισβολή των Τούρκων το 1974, ήταν εθνοφρουρός, υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην Εθνική Φρουρά. Στις 23 Ιουλίου 1974, ενώ επάνδρωνε φυλάκιο στην περιοχή της Νεάπολης, μετά από σφοδρότατη επίθεση των Τούρκων στα φυλάκια της περιοχής αυτής, χάθηκαν τα ίχνη του.

Οφείλουμε να πράξουμε ότι είναι ανθρώπινως δυνατόν για να βρεθούν οι αγνοούμενοι μας, έχουμε χρέος και καθήκον προς τις οικογένειες τους. Η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοούμενων στην Κύπρο έχει την ιερή αυτή αποστολή και είμαι αισιόδοξος ότι θα τη φέρει εις πέραν.

Κυρίες και κύριοι,

Αυτή την ημέρα, από την ηρωομάνα Κοινότητα Ξυλοφάγου, μνημονεύοντας τη θυσία των ηρωικών παλληκαριών για την ελευθερία και τη δημοκρατία της Κύπρου μας, δηλώνουμε την ακλόνητη βούλησή μας να αγωνιστούμε σθεναρά με όλα τα διαθέσιμα ειρηνικά μέσα για την επίλυση του κυπριακού ζητήματος και την επανένωση του τόπου και του λαού μας.

Για 48 ολόκληρα χρόνια, οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας ζουν με τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής των εδαφών της τη λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω για την αποφασιστικότητα και τη θέληση της ελληνοκυπριακής πλευράς και του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, με στόχο να υπάρξει κατάληξη για μια δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση. Όμως, παρά τις επίπονες προσπάθειες του Προέδρου της Δημοκρατίας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αδιάλλακτη στάση της τουρκικής πλευράς και την άρνησή της να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών για την επίτευξη μιας λύσης στη βάση των ήδη συμφωνηθέντων.

Η Τουρκία, αγνοώντας τα σχετικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προτάσσει υπέρμετρες αξιώσεις, εμμένοντας στη διαχρονική της στόχευση για δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων και αναχρονιστικών εγγυήσεων, ελέγχοντας με αυτό τον τρόπο πλήρως την τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Η τουρκική πλευρά παραβιάζει κάθε αρχή του Eυρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου και ταυτόχρονα αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας επί του εδάφους και των θαλάσσιων ζωνών της. Δεν σεβάστηκε το καθεστώς προστασίας της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου και εισέβαλε κατά παράβαση των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Κυρίες και κύριοι,

Δεν μας φοβίζει η προκλητική και αδιάλλακτη στάση που βρίσκουμε απέναντί μας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα, αξιοποιώντας τον δρόμο της διπλωματίας και του διαλόγου, έως ότου επιτευχθεί η αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι συνθήκες ειρήνης και ευημερίας για το σύνολο του κυπριακού λαού.

Είναι καθήκον μας απέναντι στους ήρωες που μνημονεύουμε σήμερα, στις οικογένειες τους, στους αγνοουμένους μας και σε όσους έπεσαν μαχόμενοι στην ιστορία της πατρίδας μας, όλοι μαζί με ενότητα, να συνεχίσουμε αδιάκοπα τον αγώνα για απελευθέρωση του νησιού μας. Ο λαός μάς έδωσε την ιερή αποστολή και εμείς οφείλουμε να  πράξουμε το καθήκον μας ως μέρος της ιστορίας του έθνους των Ελλήνων.

Ο ήρωας μας Ευαγόρας Παλληκαρίδης στο ποίημα του «των Αθανάτων το κρασί» αποτυπώνει τη σημασία της θυσίας και τον ιερό σκοπό των ηρώων. 

«Των αθανάτων το κρασί
το ‘βρετε σεις και πίνετε
ζωή για σας ο θάνατος
κι αθάνατοι θα μείνετε»

Δόξα και τιμή στους ήρωές μας, Δόξα και τιμή στα παλληκάρια της Ξυλοφάγου. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους!




Πίσω στην προηγούμενη σελίδα