mtcw






Είναι ιδιαίτερη χαρά να βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας, σε εκδηλώσεις σαν και αυτή που διατηρούν τη μνήμη όλων τον ηρώων του 1974 ζωντανή.  Είναι καθήκον όλων μας να μεταφέρουμε από γενιά σε γενιά την ιστορία του τόπου μας. Θα ήθελα να σας συγχαρώ για το έργο που επιτελείτε καθώς, η καταγραφή και η προβολή ιστορικών ντοκουμέντων αποτελούν λειτούργημα για την κοινωνία και τους πολίτες της. Άλλωστε έχουμε ευθύνη και καθήκον προς όλους εκείνους που θυσίασαν το πιο πολύτιμο αγαθό για την ελευθερία της πατρίδας.

Στις 15 Αυγούστου 1974 έλαβε χώρα η μοναδική αρματομαχία στην ιστορία του Ελληνισμού μεταξύ των παλικαριών της Εθνικής Φρουράς και του Τούρκου βάρβαρου κατακτητή. Η σημασία της αρματομαχίας της Σκυλλούρας είναι τεράστια καθώς αποδεικνύει ότι με σθένος και μεθοδικότητα, με θάρρος και μυαλό μπορούν μια χούφτα άντρες να τα βάλουν με ένα ολόκληρο λόχο αρμάτων. Η θέληση των παλικαριών της Εθνικής Φρουράς θα σταθεί εμπόδιο καθυστερώντας την προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων.

Το φίλιο άρμα Μ47 ήταν λάφυρο το οποίο παρήλθε στα χέρια της Εθνικής Φρουράς στο ύψωμα Κυπαρισσόβουνος, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου. Το πλήρωμα του άρματος, τρεις Ελλαδίτες και δυο Ελληνοκύπριοι, είχαν καταλάβει το τουρκικό άρμα μάχης Μ-47 διατηρώντας τα τουρκικά διακριτικά. Τα παλικάρια αυτά κατάφεραν με το σθένος και την ανδρεία που τους διακατείχε να επιφέρουν τεράστια πλήγματα στον Τούρκο εισβολέα με το ίδιο του το άρμα. 
Ο Υποδιοικητής της Τουρκικής Ταξιαρχίας Καταδρομών είχε δηλώσει τα εξής: «Ενώ τα τανκς μας περνούσαν από την Σκυλλούρα, τανκς Ελληνοκυπρίων που υπολογίζεται ότι ήταν μέχρι τα 60 και τα οποία ήθελαν να πάνε στον Άγιο Βασίλειο, προκάλεσαν τον τραυματισμό δυο στρατιωτών μας» (αναφορά από το βιβλίο «Μαύρα Μπερέ - Μαύρος Ιούλης» του συγγραφέα Βασίλη Πέτρου).

Η συγκεκριμένη αναφορά του Τούρκου Συνταγματάρχη δείχνει την ήττα των Τούρκων, καθώς και την προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τις απώλειες που υπέστησαν με μόνο από ένα άρμα υπό των έλεγχο των στρατιωτών της Εθνικής Φρουράς.

Η αρματομαχία της Σκυλλούρας που έλαβε χώρα στις 15 του Αυγούστου 1974 αποτελεί ιστορική κληρονομιά και σύμβολο  ανδρείας  για κάθε αγωνιζόμενο λαό, που πάρα την υπεραριθμία του εχθρού, μένει πιστός στα ιδανικά του και αγωνίζεται. Οφείλουμε όλοι μας να αντλούμε θάρρος και δύναμη από την παρακαταθήκη των παλικαριών της Εθνικής Φρουράς.

Παρά την προκλητική και αδιάλλακτη στάση που βρίσκουμε απέναντί μας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης και η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τον αγώνα, αξιοποιώντας όσο το δυνατότερο την οδό της διπλωματίας και του διαλόγου, μέχρι επιτευχθεί η αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι συνθήκες ειρήνης και ευημερίας για το σύνολο του κυπριακού λαού.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κοινοτάρχη Αγρού κ. Τσολάκη και ιδιαίτερα τα μέλη της ομάδας «Σελίδες Ιστορικής Μνήμης και Αναπαράστασης» και τον Πρόεδρο της κ. Σάββα Τσολάκη, αλλά και όλους όσοι εργάστηκαν για να πραγματοποιηθεί αυτή η ξεχωριστή εκδήλωση  και αφού το σύνθημα της ομάδας είναι το «Δεν Ξεχνώ και Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα αλλά περί αρετής», προσεύχομαι και ελπίζω και άλλοι να παραδειγματιστούν από τις αξίες, τα ιδανικά και την ανιδιοτέλεια σας. Γιατί πραγματικά σε αυτούς τους καιρούς χρειαζόμαστε άτομα σαν εσάς τα οποία βοηθούν τους παλιότερους να θυμούνται και τους νεότερους να μαθαίνουν, όπως τα παιδιά μας, γι αυτό έφερα και εγώ σήμερα, μαζί και τα δικά μου.

Ευχαριστώ.