Κάθε χρόνο τέτοια περίοδο η μνήμη στρέφεται στην άλλη μεγάλη εθνική τραγωδία που έφερε στον τόπο μας τον όλεθρο και την καταστροφή. Στρέφεται στο δίδυμο έγκλημα που διενεργήθηκε σε βάρος του λαού μας, στο προδοτικό πραξικόπημα που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή και στη βίαιη διαίρεση της πατρίδας μας και του λαού μας. Στρέφεται στην κατάληψη της Κερύνειας, της Μόρφου, της Αμμοχώστου, της Καρπασίας, του περήφανου Πενταδάκτυλου και όλων των κατεχόμενων περιοχών μας με την απαράμιλλη ομορφιά τους, τις αρετές των κατοίκων τους και την πολύτιμη προσφορά τους στους αγώνες του λαού μας.

Μνημονεύουμε και φέτος όπως και κάθε χρόνο τους ήρωες και τους μάρτυρες της βάρβαρης τουρκικής εισβολής του 1974. Μνημονεύουμε τους νέους της Κύπρου που θυσίασαν τη ζωή τους στο βωμό της λευτεριάς και της αξιοπρέπειας αυτού του τόπου με ανεπανάληπτο θάρρος, τόλμη, αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Μνημονεύουμε και τιμούμε όσους αντιστάθηκαν στον Τούρκο εισβολέα, σε έναν άνισο και προδομένο αγώνα.

Υποκλινόμαστε μπροστά στο μεγαλείο των χιλιάδων αδικοσκοτωμένων συμπατριωτών μας που έπεσαν θύματα μιας απίστευτης βαρβαρότητας του Αττίλα, που έσπειρε παντού τον θάνατο και την καταστροφή, που γέμισε την Κύπρο μαυροφορεμένους συγγενείς, ξεριζωμένους πρόσφυγες, λεηλατημένες εκκλησιές και μοναστήρια, που έσβησε τα ίχνη συμπατριωτών μας χωρίς να αφήσει πίσω τους σημάδια, που προκάλεσε βαθιές πληγές, πόνο και οδύνη σε έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος έκτοτε αναζητεί τη δικαίωση και τη λύτρωση από την κατοχή, προσμένει καρτερικά την επιστροφή.

Λένε πως ο χρόνος συνθλίβει και αλλοτριώνει το καθετί στο πέρασμά του. 37 χρόνια από το μαύρο εκείνο και τραγικό καλοκαίρι του 1974 είναι πολλά. Ο χρόνος, αναμφίβολα, ξεθωριάζει τις μνήμες. Όμως εμείς παλεύουμε με τον χρόνο και αγωνιζόμαστε, τιμούμε, ευγνωμονούμε και παραδειγματιζόμαστε. Όσο περνά ο καιρός, τόσο μεγαλώνει ο πόθος για επανένωση του νησιού μας.

Οι κατεχόμενες περιοχές μας προβάλλουν ως σύμβολο προσήλωσης στις πανανθρώπινες αξίες, ως σύμβολο αντίστασης στις πολιτικές σκοπιμότητες και ως λάβαρο του αγώνα για επιστροφή. Ο λαός της Κύπρου, ολόκληρος ο προσφυγικός κόσμος στέκονται σταθερά στις επάλξεις του αγώνα, δεν συμβιβάζονται με τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής και αγωνίζονται για δικαίωση και επιστροφή. Με υπομονή και επιμονή, αλλά και με αποφασιστικότητα αγωνίζονται, ελπίζουν και προσδοκούν τον ερχομό της πολυπόθητης εκείνης μέρας που δεν θα μεταβαίνουμε στη Μόρφου, στην Κερύνεια, στην Αμμόχωστο και σε όλα τα κατεχόμενα χωριά μας ως απλοί επισκέπτες, αλλά θα ζούμε εκεί, μόνιμα ριζωμένοι στους τόπους των προγόνων μας.

Τριάντα επτά χρόνια μετά την κατάληψη των κατεχόμενων περιοχών μας, τριάντα επτά χρόνια μετά από τις μαζικές δολοφονίες και τις εξαφανίσεις, μαζευτήκαμε και φέτος για να φωνάξουμε και πάλι με στεντόρεια φωνή ότι δεν θα αφήσουμε να σβήσουν οι μνήμες των ηρώων μας και των θυμάτων της εισβολής, δεν θα αφήσουμε να στρεβλωθεί η μακραίωνη ιστορία των κατεχομένων μας, να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας τους που έδωσε λαμπρές σελίδες στο ιστορικό διάβα του νησιού μας. Είμαστε εδώ για να ανανεώσουμε τον όρκο μας. Πρόσφυγες και μη πρόσφυγες ότι δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να δούμε τα εδάφη μας ελεύθερα, με τους νόμιμους κατοίκους τους να επιστρέφουν και να δημιουργούν και πάλι όπως για αιώνες πριν.

Είμαστε εδώ για να ανανεώσουμε τον όρκο μας ότι δεν θα πάψουμε ποτέ να καταγγέλλουμε σε κάθε μήκος και πλάτος της γης το έγκλημα που διαπράχθηκε σε βάρος της Κύπρου και του λαού της, το αίσχος αυτό που εκτυλίσσεται για τριάντα επτά χρόνια μπροστά σε μια απαθή ανθρωπότητα για την οποία μετρούν δυστυχώς περισσότερο τα μεγάλα συμφέροντα και οι στρατηγικές συμμαχίες παρά οι πανανθρώπινες αξίες και το διεθνές δίκαιο. Αρνούμαστε να δεχθούμε τη βίαιη διαίρεση της πατρίδας και του λαού μας, την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού, την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αρνούμαστε να ξεχάσουμε τις ρίζες μας, τους προγόνους μας και τις συλλογικές μνήμες που για αιώνες συνθέτουν τον χαρακτήρα αυτού του τόπου.

Με αγανάκτηση παρατηρούμε την προκλητική και απαράδεκτη στάση της τουρκικής κυβέρνησης και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας που προωθεί, ενισχύει και ενθαρρύνει τον σφετερισμό των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα και το ξεπούλημα τους σε ξένους. Στόχος τους, μέσα από αυτό τον νέο Αττίλα είναι η δημιουργία επιπρόσθετων τετελεσμένων που να καθιστούν τη λύση του Κυπριακού ακόμη πιο δύσκολη.

Έχουμε όμως στείλει και στέλνουμε συνεχώς προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι δεν θα αποδεχθούμε απαράδεκτους συμβιβασμούς που θα νομιμοποιούν τα αποτελέσματα της τουρκικής επιδρομικότητας. Δεν θα αποδεχθούμε τα αποτελέσματα της κατοχής. Σε αυτό που πάγια εμμένουμε είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων που θα συμβάλουν στην επανένωση κράτους, λαού, θεσμών, κοινωνίας και οικονομίας μέσα από μια συνολική επίλυση του Κυπριακού που θα διασφαλίζει την πλήρη αποκατάσταση των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ολόκληρου του κυπριακού λαού.

Δυστυχώς, η Τουρκοκυπριακή ηγεσία, κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό και με τις σαφείς οδηγίες της Άγκυρας, προβάλλει εμπόδια στην επίτευξη της όποιας προόδου ή στη σμίκρυνση του χάσματος που υπάρχει στις θέσεις των δύο πλευρών. Γιατί ενώ η πλευρά μας επιδιώκει την επανένωση στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και των Συμφωνιών Κορυφής, η τουρκική πλευρά προωθεί συστηματικά και για δεκαετίες συνομοσπονδιακές λύσεις στη βάση δύο ξεχωριστών κρατών.

Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε ακούραστα για μια λύση που θα επανενώνει πραγματικά την Κύπρο και θα αποκλείει ξένες παρεμβάσεις, ξένους στρατούς και εποίκους. Αναμένουμε και ελπίζουμε ακόμη ότι την ίδια προσέγγιση θα υιοθετήσουν επιτέλους και οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας, θέτοντας ως προτεραιότητα τα κοινά μας συμφέροντα ως πολίτες αυτού του ευρωπαϊκού κράτους και όχι τα οποιαδήποτε συμφέροντα της Άγκυρας.

Προσβλέπουμε σε μια κοινή πατρίδα όπου θα διασφαλίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ανθρώπινες ελευθερίες ολόκληρου του λαού και θα παρέχονται όλες οι προϋποθέσεις για ευημερία και προκοπή, σε συνθήκες ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας. Αυτό είναι το όραμα που εμείς τρέφουμε για την Κύπρο μας. Αυτή είναι η Κύπρος που θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Αυτό είναι το όραμα για την εκπλήρωση του οποίου θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας.

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, η ενότητα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο θα στηρίξουμε τον αγώνα για ελευθερία και αποκατάσταση των απαράγραπτων δικαιωμάτων μας. Ας έχουμε πίστη στο δίκαιο του αγώνα μας και ας εργαστούμε από κοινού για να επέλθει επιτέλους ειρήνη στο πολυτάραχο νησί μας.

Υποκλινόμενοι μπροστά στο μεγαλείο των ηρώων μας και όλων των αδικοχαμένων μαρτύρων της τουρκικής εισβολής και τιμώντας σήμερα τη μνήμη τους, θυμόμαστε τους στίχους του μεγάλου Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσου και βροντοφωνάζουμε για να μας ακούσουν οι νεκροί μας, για να ακουστεί η φωνή μας πέρα από τον Πενταδάκτυλο, να ακουστεί η κραυγή και αποφασιστικότητα μας στα πέρατα της γης:

«Σώπα, όπου να’ ναι θα σημάνουν οι καμπάνες

Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.

Κάτω απ’ το χώμα, μες τα σταυρωμένα χέρια τους

Κρατάνε της καμπάνας το σκοινί.

Περιμένουνε την ώρα, δεν κοιμούνται,

Περιμένουνε να σημάνουν την ανάσταση».

Δόξα και τιμή στους ήρωες μας, δόξα και τιμή στα θύματα της τουρκικής θηριωδίας. Αιωνία θα είναι η μνήμη σας.