Εκείνη την ημέρα, οι τρεις ήρωες, αφού έστησαν ενέδρα στις κατοχικές δυνάμεις στην είσοδο του χωρίου τους, αποχώρησαν. Οι Άγγλοι στρατιώτες τους καταδίωξαν και ενώ ήταν έτοιμοι να καλυφθούν πίσω από βουνοκορφή τραυματίστηκε στο πόδι ο Γεώργιος Στυλιανού, ο αρχηγός της αποστολής. Οι δύο συναγωνιστές του έτρεξαν να τον σώσουν και τότε οι Άγγλοι στρατιώτες βρήκαν της ευκαιρία να πυροβολήσουν στο κεφάλι το Γεώργιο Στυλιανού και να λογχίσουν μέχρι θανάτου τον Βάσο Παναγή και το Γεώργιο Αναστάση. Ακολούθως, οι Άγγλοι μετέφεραν τα άψυχα κατακρεουργημένα κορμιά των τριών αγωνιστών στο χωριό και υποχρέωσαν τους κατοίκους να περάσουν από μπροστά τους.

Γονατίζουμε με συγκίνηση και περηφάνια μπροστά στη θυσία των παλληκαριών του Νέου Χωρίου Πάφου. Ο μέχρις εσχάτων αγώνας τους για την ελευθερία της πατρίδας και για την ένωση με την Ελλάδα συγκλόνισε ολόκληρη την Κύπρο και ατσάλωσε τη θέληση του λαού για συνέχιση του απελευθερωτικού αγώνα.

Την ίδια στιγμή αγκαλιάζουμε και τιμούμε τις οικογένειες των τριών παλληκαριών, που πρέπει να είναι περήφανες γι’ αυτούς, γιατί όχι μόνο έτρεξαν στο κάλεσμα της πατρίδας, αλλά και θυσιάστηκαν πολεμώντας με ηρωισμό και αυταπάρνηση, εξασφαλίζοντας έτσι μια ξεχωριστή θέση στο Πάνθεο των Αθανάτων.

Από τη θυσία του Στυλιανού Γεωργίου, του Βάσου Παναγή και του Γεώργιου Αναστάση αντλούμε κι εμείς σήμερα το δίδαγμα πως η αγάπη για την πατρίδα δεν έχει όρια. Η πατρίδα μας χρειάζεται και τη δική μας αγάπη και αφοσίωση για να μπορέσει να φτάσει στο ποθητό τέρμα των αγώνων της και στη δικαίωση της. Η ελευθερία για την οποία έπεσαν μαχόμενοι οι ηρωικοί μαχητές του Νέου Χωρίου Πάφου και οι άλλοι ήρωες, δυστυχώς δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί στη μικρή μας πατρίδα.

Ο απελευθερωτικός αγώνας του 1955-1959 ήταν ένας λαϊκός ξεσηκωμός εναντίον της πανίσχυρης αποικιοκρατικής δύναμης, της Βρετανίας, η οποία αρνείτο να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης στον κυπριακό λαό πράγμα αυτονόητο για όλους τους λαούς. Οι Κύπριοι, αισθάνθηκαν προδομένοι από τις κούφιες υποσχέσεις των ΄Αγγλων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αυτοθυσία των πολεμιστών της ΕΟΚΑ οδήγησε το 1960 στην ανεξαρτησία της Κύπρου και στη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, με πρώτο Πρόεδρο τον αείμνηστο Εθνάρχη Μακάριο.

Ωστόσο, οι διακοινοτικές συγκρούσεις, που άρχισαν το 1963, και η ίδρυση παράνομων οργανώσεων, που δρούσαν καταστροφικά υποσκάπτοντας το νόμιμο κράτος, αποτέλεσαν εγκληματική τροχοπέδη στην ειρηνική πορεία του νησιού. Το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β΄ έδωσαν την αφορμή στην Τουρκία να εισβάλει στο νησί μας στις 15 Ιουλίου 1974 και να καταλάβει το 37% των εδαφών μας.

Τριανταεπτά χρόνια μετά δεν ξεχάσαμε ούτε στιγμή την τραγωδία του 1974, και δεν θέλουμε να ξεχάσουμε, γιατί η μνήμη είναι η μόνη ασφαλιστική δικλίδα ενάντια στον αφανισμό μας, στον αφανισμό της πολύπαθης πατρίδας, που με καρτερικότητα και θυσίες μας παρέδωσαν οι προγόνοι μας ελεύθερη και ακέραιη. Για να υπάρχουμε πρέπει να θυμόμαστε. Να θυμόμαστε την καταγωγή μας, τις ρίζες μας, τους προγόνους μας και προπαντός τους ηρωικούς νεκρούς μας.

Τριανταεπτά χρόνια μετά και η Κύπρος συνεχίζει τον αγώνα της για τον τερματισμό της κατοχής, για μια λύση που θα επανενώσει το νησί και το λαό μας σε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία που θα είναι λειτουργική και βιώσιμη. Μια λύση που δεν θα τη σκιάζει η κηδεμονία της Τουρκίας και θα επιτρέπει σε όλους τους Κύπριους να ζουν αρμονικά και ειρηνικά, χωρίς οποιεσδήποτε ξένες επεμβάσεις. Μια λύση που θα στηρίζεται στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και θα επιτρέπει στο κυπριακό κράτος να λειτουργεί αποτελεσματικά ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια λύση που θα σέβεται και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες ολόκληρου του κυπριακού λαού, όπως κατοχυρώνονται στις πολυάριθμες διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις που αποτελούν τον κώδικα της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής συμπεριφοράς.

Οι προσπάθειες του Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια κινούνται προς την πολυπόθητη επανένωση του νησιού μας, χωρίς στρατούς κατοχής και εποίκους. Για να ευοδωθούν, όμως οι προσπάθειες αυτές χρειάζεται και η θετική ανταπόκριση των Τουρκοκύπριων συμπατριωτών μας, τους οποίους καλούμε σήμερα να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί με μας, για να οικοδομήσουμε την Κύπρο που οραματιστήκαμε και θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Η σημερινή μέρα, μέρα μνήμης και τιμής για τους γενναίους ήρωες του Νέου Χωρίου Πάφου, μας θυμίζει οδυνηρά το δικό μας χρέος αλλά και μας δίνει δύναμη και αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε. Μας δίνει δύναμη και αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη λύτρωση και δικαίωση της Κύπρου.